Skorti í senn trú
til að lifa og trú
til að deyja
Matthías Viðar,Dimmir dagar
Þitt líf var aðeins ógn og brotinn reyr
og ótal vindar blésu við það strá,
svo myrkvast sólin , menguð jörðin deyr
sem morgundögg við grös og brýndan ljá,
en samt var lífið sól og vor í bland
og söngur fugls við himinbláa von
og samt var eitthvað yndælt við það land
sem áðurfyr var kallað gamla frón.
En tíminn líður,eitt er alveg víst
að ósinn bíður, líf þitt týndist þar
sem líf þitt þráði ei og allra sízt
og ekkert meir en það sem fyrrum var,
því allt var þetta ekkert sem þú vildir
og ennþá síður skildir.