Tygg eg söl, segir hún (Egla)

Örlögin höggva að hjarta mínu

hamslaust og stórt,

hvar er allt sem áður var

svo yndælt og bjart ?

Lífið er eins og lítil stúlka

á ljósbláum kjól.

hleypur frjáls að framtíð sinni

með fagnandi sól.

En skuggar fylgja,bregður birtu

og býsnir undir haust ,

lífið býður ekki uppá

annan betri kost.

Nú er höggvið stórt og stöðugt,

stenzt ég þessa raun ?

Sár mín ber ég eins og Egill

og oftastnær á laun.

----

Bíð og ligg í lokrekkjunni

en löng er dvölin,

hver er hinzta hugarbótin

og hvar eru sölin ?